Dmuchana lala
Przygotuj sprzęt i wciśnij play by uruchomić doświadczenie
Pokazy w kinie
Dostępność online
Materiały dodatkowe
Opis filmu
Hideo, samotny mężczyzna w średnim wieku, jest uosobieniem stereotypów na temat japońskich fetyszystów – tkwi w relacji z dmuchaną seks-lalką o imieniu Nozomi. Ubiera ją, rozmawia z nią, poprawia make-up, przyrządza dla niej posiłki i oczywiście kocha ją całym sercem i ciałem, tak, by jego życie rymowało się z „Miłością Larsa”. Jednak gdy wychodzi do pracy, Nozomi ożywa. „Dziewczyna” szybko znajduje pracę w lokalnej wypożyczalni filmów w Tokio. Tym sposobem zaczyna poznawać metropolię poprzez historie spotykanych tam osób, szukając odpowiedzi na nurtujące ją pytanie – czym są ludzkie uczucia?
Koreeda bezbłędnie rejestruje stan dezorientacji w obliczu pędzącej modernizacji Tokio. Mistrz kina dziecięcego skupionego na rodzinnych więziach, w swoim najbardziej kinofilskim i melancholijnym filmie opowiada o poznawaniu Tokio tak, jakby patrzyło się na nie oczami dziecka. Ożywiona lalka staje się wnikliwą obserwatorką rzeczywistości, zadziwioną stanem ludzkich relacji, z fascynacją wchodzi w interakcje z mieszkańcami metropolii. „Dmuchana lala” jest próbą nakreślenia portretu Japonii dekadę po kryzysie gospodarczym i na chwilę przed katastrofą w Fukushimie – w momencie, gdy z japońskiego narodu zdaje się uchodzić niezbędne do życia powietrze.
tekst:
Łukasz Mańkowski
Hirokazu Koreeda
Urodzony i związany z Tokio reżyser filmowy, obecnie jedna z najbardziej rozpoznawalnych postaci w kinie japońskim. Początkowo studiował literature na prestiżowym Waseda Daigaku, ale szybko związał się ze stacją telewizyjną TV Man Union, gdzie realizował nagradzane dokumenty, krytykujące japońską współczesność. Jego debiut fabularny, „Maboroshi no hikari” miał premierę na festiwalu w Wenecji, gdzie Koreeda otrzymał Osella d’oro w 1995 roku. Przez ostatnie dwie dekady jest stale obecny w festiwalowym obiegu, a jego filmy zdobywają nagrody, uznanie krytyków i widowni na całym świecie. Największe wyróżnienie Koreeda otrzymał za „Złodziejaszków” – Złotą Palmę w Cannes w 2018 roku. Poza reżyserią przez lata zajmował się produkcją, stając się mentorem wielu japońskich twórców i twórczyń młodego pokolenia.
1995 Maboroshi no hikari / Maborosi
1998 Po życiu / Wandafuru raifu / After Life
2001 Oddalenie / Distance
2004 Nikt nie wie / Dare mo shiranai / Nobody Knows
2006 Hana yori mo naho / Hana
2008 Ciągle na chodzie / Aruitemo, aruitemo / Still Walking
2009 Dmuchana lala / Kūki Ningyō /Air Doll
2011 Życzenie / Kiseki / I Wish
2013 Jak ojciec i syn / Soshite chichi ni naru / Like Father, Like Son
2015 Nasza młodsza siostra / Umimachi Diary / Our Little Sister
2017 Sandome no satsujin / The Third Murder
2018 Złodziejaszki / Manbiki kazoku / Shoplifters
2019 Prawda / La vérité / The Truth
2022 Baby Broker / Beurokeo / Broker
2023 Kaibutsu / Monster
